Centrum |
Julian Bachur / Daniel M. Leśniak

Artyści Julian Bachur i Daniel M. Leśniak spotykają się, aby wspólnie opowiedzieć historię o kondycji współczesnej jednostki. Tytułowe Centrum staje się miejscem konfrontacji dwóch charakterów i odmiennych, choć uzupełniających się języków twórczych. Prace artystów łączy wspólna refleksja nad losem indywiduum w społeczeństwie – wielowarstwowym, niekiedy tragicznym, obarczonym ciężarem doświadczenia i wewnętrznymi konfliktami, ale też podszytym potrzebą buntu oraz próbą wyrwania się spod nagromadzonych masek. W toku pracy nad wystawą Bachur i Leśniak podjęli dialog nie tylko na poziomie idei, lecz także formy, tworząc wspólnie obraz. Zestawienie odmiennych technik – faktur bawełnianego płótna, odcieni szarości i pojawiających się akcentów barwnych otwiera przestrzeń do wielowymiarowych interpretacji. W Centrum spotykają się więc dwa spojrzenia, które razem budują opowieść o człowieku mierzącym się z własnym miejscem w świecie.

Julian Bachur porusza tematy egzystencjalne i społeczne koncentrując się na refleksjach nad procesem kształtowania tożsamości. Jego prace otwierają przestrzeń do rozważań nad kondycją człowieka i miejscem, jakie zajmuje w świecie pełnym pozorów i sprzeczności. „Ja” wplątane w rytm zbiorowości, w marsz, który nieustannie narzuca tempo. Każdy krok niesie w sobie napięcie między pamięcią a zapomnieniem. To chwila zawieszenia, gdzie pozorny wybór zderza się z nieuchronnością. Tożsamość ujawnia się jako dialog między prawdziwym doświadczeniem a warstwami, które nakłada kultura, historia i oczekiwania otoczenia. Pojawiająca się w pracach geometria jest nie tylko formą, lecz także symbolem – precyzyjna przysłona kontrastująca z organicznością. Co jawi się jako autentyczne, a co jest kolejną, odciśniętą warstwą?

Daniel M. Leśniak w swojej twórczości podejmuje dialog z pamięcią i doświadczeniem, splatając osobiste wątki biograficzne z uniwersalnymi symbolami. Obrazy tworzone na wielkoformatowych płótnach budują narrację poprzez surowość materiału i oszczędność środków – ślady, wgłębienia i wycięcia stają się tu równoprawnym językiem znaczeń. Motywy zwierzęce i biblijne, jak postać jelenia przeszytego strzałą czy sylwetka człowieka otoczonego pociskami, odsyłają do archetypów ofiary i pamięci zbiorowej, a jednocześnie rezonują z doświadczeniem jednostki. W pracy z ołowianą rzeźbą, ciężką i niemal monumentalną, artysta poszukuje materialnego odpowiednika traumy – obiektu, którego fizyczna masa ucieleśnia trud pamięci i odpowiedzialności.

Julian Bachur ur. 2000 w Poznaniu, artysta tworzący przede wszystkim malarstwo olejne. Jego prace otwierają przestrzeń do rozważań nad kondycją człowieka i miejscem, jakie zajmuje w świecie pełnym pozorów i sprzeczności. Obecnie student Malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Absolwent Mechatroniki oraz Wirtualnej Inżynierii Projektowania na Politechnice Poznańskiej. Działalność artysty wykracza poza tradycyjne malarstwo i obejmuje również rysunek oraz tworzenie obiektów, łącząc różne środki wyrazu w celu tworzenia wielowymiarowych doświadczeń artystycznych.

Daniel M. Leśniak Ur. 2001, Zielona Góra – artysta wizualny, którego praktyka koncentruje się wokół zagadnień tożsamości, traumy pokoleniowej oraz obserwacji społecznych. Posługuje się malarstwem, fotografią analogową i rzeźbą, w której wykorzystuje materiały takie jak ołów, stal czy beton. Absolwent Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, obecnie student Wydziału Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Zamknij okno