Sławomir Brzoska
Rok Wędrującego Życia

Sławomir Brzoska, artysta i podróżnik, swoją podróż dookoła świata (czerwiec 2007 – czerwiec 2008) określił jako „Rok Wędrującego Życia”. Poczynając od Ameryki Południowej, poprzez Australię, Azję i Bliski Wschód, odwiedził 23 kraje, pokonując 100 000 kilometrów. W trakcie wędrówek zrealizował wiele działań artystycznych, pozostawiając po sobie ślady; robił zdjęcia, realizował filmy, prowadził też dzienniki podróży, na podstawie których napisał książkę pt. „Rok Wędrującego Życia”, wydaną w dwóch tomach przez Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pierwszy tom ukazał się w 2017 roku, drugi w 2019. Obie pozycje liczą w sumie ponad 700 bogato ilustrowanych stron.

Sławomir Brzoska
Przekraczałem granice cywilizacyjne i kulturowe. Kierowałem się często do miejsc, które zachowały swoją archaiczność. Szczególnie bliska mi jest filozofia życia ludzi będących w ciągłym ruchu. To pierwotna intuicja, którą wyrażają zarówno kroczący rytualnymi „ścieżkami śpiewu” Aborygeni, jak i tańczący derwisze. Wschód nadal wierzy, że wędrowanie to sposób odnowienia harmonii istniejącej niegdyś pomiędzy człowiekiem a Kosmosem.

Duże znaczenie miał dla mnie kontakt z ludźmi, których życie niewiele zmieniło się od setek, tysięcy lat. Ta podróż trwała jednak zbyt krótko, ażebym poczuł pełną satysfakcję z przebywania w ich towarzystwie. Opuszczałem więc kolejne miejsca z ciągłym niedosytem, który przechodził szybko w ciekawość i otwarcie na nowe doświadczenia.

Podczas tej wędrówki musiałem często zachowywać czujność wobec nieznanych miejsc, niejednokrotnie stając wobec niezrozumiałych, obcych kulturowo sytuacji. Zmuszało mnie to do ciągłej zmiany myślenia i oceny zastanej rzeczywistości, do zwierzęcego wręcz wyostrzania zmysłów.

Podróż sama w sobie była rodzajem permanentnego performansu, ale też niektóre miejsca oraz okoliczności powodowały, że zostawiałem w drodze ślady w postaci „szkiców w podróży”, czasem „tkałem” swoje instalacje, zbierałem też materiał wideo – w celu realizacji po powrocie filmów artystycznych.

dr hab. Beata Frydryczak, Instytut Kultury Europejskiej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
U Brzoski wędrówka jest kluczem do tego, co egzystencjalne (życie, czasem na krawędzi), artystyczne (sztuka, wyrażająca się w działaniach spontanicznych) i topograficzne (krajobraz kontemplowany, a zarazem nieomal dotykany). Te trzy wymiary przeplatają się ze sobą, nakładają się na siebie tak, że czasem stają się jednym, jakby celowo nie pozwalały się oddzielić (…).

Sławomir Brzoska – urodzony w 1967 roku w Szopienicach na Górnym Śląsku. W latach 1991–1995 studiował w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (filia w Cieszynie). Dyplom z rzeźby obronił w pracowni prof. Jerzego Fobera.

Kierownik 9 Pracowni Działań Przestrzennych na Uniwersytecie Artystycznym im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, z którym jest związany od 1997 roku, oraz Pracowni Działań Przestrzennych w Katedrze Intermediów i Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (od 2012).

Od 2011 roku jest profesorem zwyczajnym.

Autor ponad 60 wystaw indywidualnych, uczestnik ponad 140 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Zrealizował performanse i akcje artystyczne na kilku kontynentach. Jest pomysłodawcą, a od 2010 roku kuratorem, projektu „preMedytacje”, w którego programie realizowane są wystawy, sympozja, konferencje i pokazy sztuki. Zajmuje się rzeźbą, sztuką instalacji, wideo, land artem oraz performansem.

Zamknij okno